Kurs korony duńskiej

Udostępnij0

Obowiązującą jednostką monetarną w Danii jest korona duńska. Jest to jednocześnie oficjalny środek płatniczy na terytoriach zależnych Danii, a więc na Wyspach Owczych i Grenlandii.

Historia korony duńskiej

W XVI wieku w Danii płacono złotymi monetami. W 1584 roku wprowadzono do obiegu m.in. engelota, dukaty i rosenobela. Największą z monet duńskich w tym czasie była portugała. W 1618 roku próbowano oprzeć system duńskich środków płatniczych dotychczas opartych na marce, o złotą i srebrną koronę. W złocie wybito monety 2, 1 i ½ korony, a w srebrze monety: 1, 1/2, 1/4, 1/8 i 1/16 korony. Korona złota zawierała 2.73 gramów czystego złota. Bito monety ćwierćkoronowe, nazywane ortskrone, a także monety o nominale 4, 2 i ½ szylinga oraz witeny.

W 1619 roku zmieniono system płatniczy, a talara lewkowego zastąpił wówczas większy rigdaler in specie, zawierający 25.88 gramów srebra. Talar lewkowy pod nazwą sleddaler stał się jednostką obrachunkową równą 4 marki. W kolejnych latach stopniowo zmniejszano zawartość srebra w srebrnej koronie i złota w złotej. W 1625 roku najważniejszą rolę odgrywał w systemie duńskim talar duński – rigsdaler, a nie korona. W ordynacji z 1813 roku wprowadzono w miejsce starego pieniądza nowy, oparty również o rigsbankdalerze.

Korona duńska została wprowadzona w Danii jako środek płatniczy w 1873 roku, w wyniku utworzenia Skandynawskiej Unii Monetarnej, do której należały również Szwecja i Norwegia. Unia ostatecznie rozpadła się po I wojnie światowej, ale państwa skandynawskie postanowiły zachować nazwę waluty, z dodatkiem korona: duńska, szwedzka i norweska.

Zmiana waluty nie nastąpiła w Danii w związku z wprowadzeniem strefy euro. Kraj ten został zwolniony z obowiązku zamiany korony duńskiej na walutę europejską na mocy traktatu Maastricht.

Korony w portfelu Duńczyków

Korona duńska na arenie międzynarodowej oznaczana jest kodem DKK. W obiegu są monety koron duńskich o nominałach: 1, 2, 5, 10 i 20 koron oraz 50 øre. Przed 1 października 2008 roku można było płacić również monetą 25 øre. Oprócz monet, Duńczycy posługują się banknotami o nominałach 50, 100, 200, 500 i 1000 koron.

• 100 koron duńskich (DKK) awers
• 100 koron duńskich (DKK) rewers

Ostatnia emisja banknotów korony duńskiej przedstawia duńskie mosty/zabytki archeologiczne z duńskich muzeów:

• 50 koron – fioletowy banknot, przedstawiający most nad cieśniną Salling,
• 100 koron – banknot z dominującym kolorem popielato-żółty, przedstawiając tzw. stary most z 1955 roku przez Mały Bełt w Middelfarcie na Fionii i grot Hingavl,
• 200 koron – zielony banknot, przedstawiający most zwodzony Knippelsbro w Kopenhadze z 1934 r. i ozdobną klamrę do pasa z Langstrup,
• 500 koron błękitny banknot, przedstawiający most królowej Aleksandry z 1943 roku łączący Zelandię z wyspą Mon, a na rewersie puchar z Keldby,
• 1000 koron – różowy banknot, przedstawiający na awersie most przez Wielki Bełt, łączący Zelandię z Fionią, a na rewersie brązowy wóz słoneczny z Trundholm.

Od 1989 roku bite są monety koron duński brązowe, niklowe i z brązu aluminiowego.